1 week geleden
Ik mis je!
Elke dag een beetje meer...
8,5 jaar, hoe zou je nu uitzien? Je zou misschien wel een andere bril hebben en een eigen kledingstijl?
Wat zou je leuk vinden? Is Pokémon nog steeds je favoriet?
Zou je nog steeds het liefst Optimel drinken en broodjes smeerkaas eten? Zouden Frikandelbroodjes nog steeds je favo snack zijn? De filmpjes van Rik en Jesper het leukste om te kijken? Wil je nog steeds vlogger worden?
Hoe zou je het gedaan hebben in groep 5? Zou je nog steeds dezelfde vrienden als 1,5 jaar geleden?
Zou je al genoeg gespaard hebben voor een PS5 samen met Papa of zou je Nintendo Switch het nog helemaal zijn? Hoe lang zou je nu zijn? Welke schoenmaat zou je hebben en zou je nog steeds het liefst op Nike Jordans lopen? Zou je al in de Python durven in de Efteling?
Hoe zou de band met Juul zijn? Jullie waren echt elkaars maatjes, soms wel eens een broer/zus ruzietje.
Niet met, maar ook zeker niet zonder elkaar.
Vragen die dagelijks door mijn hoofd gaan maar waar ik de antwoorden alleen maar zelf van kan invullen en nooit echt zal weten.
16 maanden zijn we verder, verder in tijd, maar eigenlijk staan we nog steeds dagelijks stil, stil bij wat er op 11 januari 2024 en de weken daar voorafgaand zijn gebeurd.
We hebben het meer dan dagelijks over je, noemen je naam, betrekken je in gesprekken en nemen je altijd met ons mee, sowieso in ons hart, maar soms ook met een foto en je eigen “mees-knuffel”.
We benoemen het als je ergens écht bij had moeten zijn, en we vragen ons ook wel eens af of dat we de
dingen die we doen, ook gedaan hadden als je er nog was geweest, gewoon omdat het leven dan misschien wel heel anders had gelopen. We zullen het nooit weten.
Rouw is en blijft rauw, onvoorspelbaar en altijd aanwezig. De rouw zelf wordt niet minder, niet minder dan 16 maanden geleden, minder scherp misschien en het cirkeltje, ons leven, om de rouw heen wordt wat groter.
Het gemis daarentegen dat wordt wel meer, elke dag weer het intense gemis.
En hoe gek het ook klinkt, want het is mega dubbel, ik had Mees voor geen duizendmiljoen willen missen, maar de rouw in deze situatie ook niet, want deze rouw en verdriet om Mees geeft ook een gevoel van onvoorwaardelijke liefde, liefde zo diep zoals ik dat nog nooit gevoeld heb.
Ik mis je Mees, elke dag een beetje meer…
