Snap
  • Bevalling
  • depressie
  • woede
  • Agressie
  • #eerstekindje

antidepressiva

Op je dieptepunt

Na een pittige bevalling werd onze oudste dochter geboren. Al met al duurde de bevalling 55 uur! Ik was al kapot voordat ik moest beginnen, en toen ik het echt niet meer trok was de ruggenprik geen optie meer. Maar uiteindelijk lag ze daar op mijn borst, het allermooiste meisje van de wereld! Wat een ongelooflijk gevoel van onvoorwaardelijke liefde. Dit kleine mensje was direct mijn alles.

Ik heb psychisch heel diep gezeten die periode. Zo diep dat het leven van mij niet meer hoefde. Maar de gedachten dat mijn meisje zonder moeder moest opgroeien, hield mij op de been. Ik moest doorgaan, dat kon ik haar niet aandoen! Dit meisje kon niet voor zichzelf zorgen. De psycholoog schreef mij antidepressiva voor, na een tijdje ging dat werken en waren de scherpe randjes van mijn gedachten af. Het was nog wel een uitdaging om op de juiste dosering te komen. Ik kreeg bijwerkingen als gewichtstoename, droge mond, terugtrekkend tandvlees, pijn aan het gebit. 

Mijn ouders waren nog altijd uit beeld, het contact was minimaal. We gingen niet op één lijn komen, maar ik wilde mijn dochter haar opa en oma ook niet ontnemen dus vond ik een middenweg. Oppervlakkig contact, waarin we allemaal ons plekje moesten vinden. 

Zelf zat ik inmiddels nog altijd in de ziektewet, ik kon absoluut niet werken, was echt aan het overleven. Kyan steunde me enerzijds, maar was ook heel verwijtend. Hoe zwaar het allemaal voor hem was, dat alles op zijn schouders kwam. Terwijl ik wel 24/7 voor onze dochter zorgde ondanks mijn depressie. Daarna kwamen ook al snel de eerste opmerkingen over mijn iiterlijk, dat hij mij niet meer aantrekkelijk vond, onder andere omdat ik zwaarder was geworden. Dit heeft een enorme deuk in mijn zelfvertrouwen opgeleverd, ik voelde me steeds minder fijn in mijn eigen lichaam. En omdat hij mij niet meer aantrekkelijk vond, werd seks ook lastiger. Ik voelde me niet meer gewild. Ook nam zijn boosheid steeds meer toe. Hij werd zo boos dat hij met spullen ging gooien, ook schold hij veel en maakte hij mij voor alles en nog wat uit. Daarnaast kreeg ik ook nog verwijten over ons afgenomen seksleven. 

Mama van 2 lieve kids's avatar

Pfff... wat een pittig verhaal! Zo herkenbaar dat gevoel van overleven, je kind(eren) je de kracht geven door te gaan (oer gevoel)! Zelf ook na de geboortes van mijn 2 kinderen moeilijke periodes gehad (door een angstoornis voor verlies).

Nathalie's avatar
1 week geleden

Ik hoop echt dat je ondertussen al weg bent van bij je man.... jij verdient veel beter dan dit. Deze man gaat nooit of nooit veranderen. Bescherm jezelf en ga er van weg....

Mamaplaats's avatar
1 week geleden

Heel veel sterkte gewenst. ❤

Hi! Praat je ook mee met postauthor?

Sharing is caring! Deel ook jouw ervaring of mening over dit onderwerp.

Pssst... Ben je er nog?

Er staan nog meer inspirerende verhalen op je te wachten! Maak nu gratis een account aan of log in om verder te gaan.

Nooit meer iets missen van Mamaplaats?

Schrijf je nu in voor de nieuwsbrief!

Hi! Laat je ook een reactie achter bij Ps. Im Sorry?

Of praat mee en deel direct jouw ervaring of mening!

Heb je ook een verhaal of tips om te delen?

Start dan nu je eerste post! Een story, forumtopic of poll plaatsen kan ook.