Spugen

Mijn zoon was een spuger. Na de borstvoeding gaf hij bijna altijd wel wat terug. Hij heeft veel mensen ondergespuugd als babytje. Ik begon op den duur aan te geven dat knuffelen op eigen risico was. Gelukkig een risico wat men graag nam. 

Mijn zoontje was met 35 weken geboren en gaf al vrij snel voedingen terug. Hij schommelde in het begin met zijn gewicht. Ene dag was hij iets afgevallen om de dag erna dit ruim in te halen. Echt zoegen maakte ik me niet hierover. Maar het spugen bleef aanhouden. En niet kleine beetjes maar soms echte golven wat hij terug gaf. Vooral toen hij meer bewoog. Hij had er zelf verdee geen last van en huilde niet. 

Bij het consultatie bureaubadviseerde ze om johannes brood pitmeel te gebruiken tegen het spugen. Op het moment dat ik daar was gaf hij ook terug maar er zat bloed bij. Ik werd verwezen naar de kinderarts in het ziekenhuis. Gelukkig bleek dat hij bloed binnen had gekregen door een tepelkloof en dat dit de boosdoener was. Okk hier besprak ik dat hij beel melk terug gaf. Soms echt hele plassen melk. Ik denk dat hij toen een maand of 3 was. Ook hier adviseerde de arts om johannesbrood pitmeel te starten. Ze dachten niet aan een lactose intollerantie. Dus zijn we dit gaan proberen. 

Johannesbrood pitmeel en borstvoeding. Dit zou volgens de verpakking met een beetje borstvoeding verdikt moeten worden en het ene schepje als papje gegeven worden om de rest van de voeding zo te geven. Maar helaas dronk hij hierdoor minder. Na een maand had ik een afspraak bij de kinderarts. Hij was maar 100 gram aangekomen in een maand tijd. Hij zat al in de min 1 lijn van de curve maar nu viel hij qua gewicht onder de curve. Met borstvoeding weet je niet hoeveel een baby binnenkrijgt dus vanaf dat moment mocht ik alle voedingen kolven. Gelukkig had hij geen nachtvoedingen meer. 

Het was zwaar overdag om de 3 a 4 uur kolven om daarna nog de fles te geven met een peuter die ook rondloopt. Maar ik heb het gedaan. Mede ook omdat zijn broer ook borstvoeding kreeg en ik hem hetzelfde gunde. Als dit niet zo was geweest was ik denk ik overgegaan naar flesvoeding. Je voelt je al met momenten een melkkoe als je borstvoedimg geeft, maar nu helemaal. Gelukkig gekolfse voeding met een schepje johannesbroodpitmeel erin ging goed. Hij kwam weer goed aan en het teruggeven werd minder. Hij kwam weer op zijn -1 lijn. Alleen als hij vollop aan het kruipen ging kon het nog zijn dat hij veel voeding teruggaf. Nog steeds hij had er geen last van dus we bleven het de tijd geven. Het kan namelijk tot een jaar duren voor de maagklep voldoende sluit. 

Ik had er een hard hoofd in dat het goed zou komen maar inderdaad hij werd 1 en had nergens meer last van. Het johannesbroodlitmeel was niet meer nodig en hij kon weer bij mij iit de borst drinken. De momenten die hij niet uit de borst kreeg heeft hij erna in de nachten goed ingehaald. Hij heeft ruim na zijn 2e verjaardag borstvoeding gekregen omdat hij regelmatig in de nacht nabijheid nldig had. Maar toen hij regelmatig en lange periodes weer om de 3 uur wakker werd en mij daarbij wakker maakte om te kunnen drinken ben ik uiteindelijk gestopt. Het duurde een paar nachten maar daarna sliep hij gelukkig weer beter. Nog steeds had/heeft hij nachten waarbij hij nabijheid nodig heeft maar nu is het voldoende als hij mij voelt en wordt ik niet meer wakker gemaakt om te drinken.