Hoe het had moeten zijn

Hoe zou het zijn geweest als mijn dochter wel had geleefd? Zou ik nu dan zwanger zijn van mijn vierde kindje? Of zou hij er nooit zijn geweest? Soms zijn dat vragen die door mij heen gaan. Vandaag ben ik 33 weken zwanger van mijn regenboog baby. Nog even en dan is de kleine man er. We hebben in ieder geval zijn kamertje al bijna helemaal klaar. Voor nu ben ik er verder nog heel relaxed onder naast de vermoeidheid. Ik maak mij niet te veel druk om alles en probeer volop te genieten. Vooral van alle bewegingen die de kleine druktemaker maakt. Nog 1 week werken en dan ga ik met verlof. 

Hoe het verder zal gaan lopen? Geen idee. Ik neem het maar zoals het komt. Het worden in ieder geval wel spannende tijden. Vooral tegen het einde. Ik denk dat er dan een keer een omslagpunt komt in mijn gevoel. 

Vorige week hadden we met ons gezin foto's gemaakt voor deze zwangerschap. We hebben al een aantal prachtige foto's mogen ontvangen, maar toch miste daar nog iets op. Ik heb een schaduw van een meisje eraan toegevoegd. Ilvy zou nu bijna 2,5 jaar oud. 2,5 jaar al zonder jou fysiek in ons gezin, maar in ons hart. 

Hoe zou jij zijn geweest? Was je al een eigen ik aan het ontwikkelen? Was je net zo'n dametje aan het worden als je grote zus? Hoe zou je reageren op je kleine broertje? Ik hoop in ieder geval dat je vanaf boven meekijkt en trots kan zijn op je familie, op jouw gezin hier beneden.

Voor nu wens ik je een goede morgen, middag, avond of nacht. Met alle liefde voor jou 💛