Zwangerschap

Dit word mijn eerste blog over mijn zwangerschap.
28 oktober 2024 ben ik bevallen na een zorgvolle zwangerschap van ons eerste kindje.
Na dat we er achter kwamen dat ik zwanger was hadden we al snel de eerste echo. Oh ik keek er zo naar uit. Maar ook zo spannend want je hoopt op een kloppend hartje.
In juli 2023 heb ik een miskraam gehad dus dan heb je toch een bepaalde angst om dit kindje ook te verliezen.

Heel blij konden we weer naar huis. Het zag er goed uit. Een mooi kloppend hartje.
Nog een poosje geheim houden...maar na 11 weken hebben we het bekend gemaakt bij familie en vrienden.

We hadden er voor gekozen om ook de 13 weken echo te doen. Ze kunnen dan al heel veel zien zoals afwijkingen. Wij waren daar eigenlijk niet zo meebezig. We hadden vooral veel zin om ons kindje te zien.
De verloskundige zag helaas 3 afwijkingen op de echo. De linkerkant van het hartje iets kleiner dan rechts en de kin leek naar achter te liggen en ze dacht een schisis te zien. We werden doorgestuurd naar het Erasmus MC in Rotterdam. We konden al snel terecht daar en hadden weer een uitgebreide echo.

Nadat de echo klaar was mocht ik van het bed en op een stoel gaan zitten. De echoscopist kwam met de uitslag. Alles wat de verloskundige al had gezien zag zij ook. Dan zakt echt de grond onder je voeten weg. We konden het soort niet geloven dat het over ons kindje ging.
Ze noemde gelijk een paar syndromen op waar ze aan dacht. En het meest vreselijke...ze gaf een optie om het kindje weg te laten halen. Van alles wat we hoorde vonden we dit zo erg om te horen. 

Hoe kan je dat zeggen van iets wat LEEFT! Een kloppend hartje♡...net met eigen ogen gezien!
Ik hield al zoveel van dit kindje♡

En op het anwoord dat mijn man gaf - "nee dat gaan we sowieso niet doen" - werd amper op gereageerd, want het is zo dat een man daar niet over mag beslissen en ik was te geëmotioneerd om een antwoord te geven. We moesten er maar over nadenken...

Maar wij wisten dat we er 100% voor zouden gaan!!